Waarom zet ik mijn zoon in vechtsport vragen sommige mensen mij. Gisteren ruilde hij zijn witte band in voor een gele band. Dat maakte me meer dan trots, maar het was ook een nederige ervaring en in 15 minuten heb ik 3 belangrijke lessen geleerd over #leiderschap

Op de derde foto zie je hem zijn witte band groeten. Dit is een teken van respect voor het harde werk dat hij er in het verleden heeft gestoken. Het is ook een teken van respect voor zijn trainers die hem tot dit punt hebben laten komen en die hun leiderschap skills begeleiden en gebruikten om hierheen te komen. Mijn afhaal van dit moment was dat ondanks dat er iets nieuws en beters is, het verleden en de mensen in je verleden niet vergeten. Ze hebben je gebracht waar je nu bent.

Op foto 1 zie je de trainer (Kyoshi Gino) die mijn zoon groeten. Dit is een teken van respect van de leiders naar de studenten. Als leider moet je dankbaarheid tonen tegenover je studenten.

Op foto 2 (links onder) zie je zijn vrienden die al een gele riem in de rij hadden staan om de mat te verlaten. Mijn zoon was wat later, maar de andere 3 kids zeiden meteen dat hij voor ze mocht, want hij is de jongste en heeft vandaag zijn riem gekregen. Wanneer 3 kinderen van 6-9 jaar oud deze houding hebben, en spontaan respect tonen aan hun peer door hem als eerste te laten gaan, dan is leiderschap. Dit was erg nederig, aangezien veel volwassenen les konden volgen van deze 3 kinderen.

Zo ja ik heb mijn zoon in vechtsport gezet Niet alleen voor de sport, maar ook voor de waarden die ze daar leren